Kelp: από φύκια σε superfood

Τα τελευταία χρόνια πολλοί βίωσαν την «τρέλα» με το kale αλλά, από ό,τι φαίνεται, το kelp, γνωστό και ως kale της θάλασσας, έχει πάρει τη θέση του. Πρόκειται για ένα είδος μεγάλων θαλάσσιων φυκιών που μεγαλώνουν σε «υποβρύχια δάση».  Αποτελούν μια από τις πολλές ποικιλίες φυκιών που αναπτύσσονται σε παράκτιες περιοχές σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία έως την Ιρλανδία και τις ΗΠΑ. Έχουν διάφορα χρώματα όπως μαύρο, πράσινο, κόκκινο και καφέ. Μερικά είναι μικρά αλλά κάποια είναι τόσο τεράστια που σχηματίζουν ένα είδος μαξιλαριού στον πυθμένα των ωκεανών ή άλλες φορές εκτείνονται κατά μήκος των ακτών. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στην Ιαπωνία όπου βρίσκονται σε μεγάλη αφθονία. Πολλοί Ιάπωνες ισχυρίζονται ότι είναι ένας από τους λόγους για τη μακροζωία τους. 

Τα kelp, περιέχουν εντυπωσιακά οφέλη για τον οργανισμό όπως υψηλές ποσότητες ιωδίου, καλίου, μαγνησίου, ασβεστίου και σιδήρου, καθώς και βιταμίνες (Α, Β1, Β2, C, D και Ε), αντιοξειδωτικά, φυτοθρεπτικά συστατικά, αμινοξέα, ωμέγα-3 λιπαρά και φυτικές ίνες. Πολλά τρόφιμα περιέχουν ιώδιο, αλλά κανένα δεν παρουσιάζει την τεράστια περιεκτικότητα που βρίσκουμε στο kelp: μια κουταλιά σούπας παρέχει 500%  της συνιστώμενης διαιτητικής τιμής αναφοράς. Η Αμερικανική Ένωση Παιδιατρικής πρόσφατα συνέστησε στις έγκυες γυναίκες και τις θηλάζουσες μητέρες να προσλαμβάνουν περισσότερο από αυτό το στοιχείο. 

Εκτός από το να είναι το επόμενο superfood, τα kelp έχουν ήδη πολλές φιλικές προς το περιβάλλον εφαρμογές.  Οι ερευνητές προτείνουν τη χρήση τους για καλύτερα βιοκαύσιμα, για μόνωση, ζωοτροφές κ.α. . Οι αρετές τους είναι πολλές: δεν απαιτούν καλλιεργήσιμη γη, πόσιμο νερό, ούτε λιπάσματα και φυτοφάρμακα και είναι από τις πιο βιώσιμες και θρεπτικές καλλιέργειες στον κόσμο. Απορροφούν διαλυμένο άζωτο, φωσφόρο, και διοξείδιο του άνθρακα απευθείας από τη θάλασσα, έχουν απόλυτα αρνητικό αποτύπωμα και πολλαπλασιάζονται με καταπληκτικό ρυθμό. Η συγκομιδή τους μπορεί να γίνει με λίγο ή καθόλου καταστροφή του οικοσυστήματος και σε μερικά είδη γίνεται αυτόματα αυτή η διαδικασία απλά με το ξέβρασμά τους στις ακτές μετά από μια καταιγίδα. Οι ωκεανοί καλύπτουν 70% της γης και παράγουν λιγότερο από 2% των τροφίμων μας. Για να αυξηθεί το υπόλοιπο, χρησιμοποιούμε σχεδόν 40% του παγκόσμιου εδάφους και σχεδόν τα 3/4 τέταρτα του γλυκού νερού του πλανήτη. Η καλλιέργεια kelp θα μπορούσε να αποκαταστήσει τα απειλούμενα οικοσυστήματα των ωκεανών, να αμβλύνει μακροπρόθεσμα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να αναζωογονήσει τις παράκτιες οικονομίες.