Ριβoφλαβίνη η νέα ουσία σύμμαχος της υγείας του παχέος εντέρου.
Τα πρεβιοτικά αποτελούν μία καινοτομία της δεκαετίας του 90΄ όπου ο Gibson και o Roberfroid ενσωμάτωσαν τα πρεβιοτικά σε τρόφιμα, συσχετίζοντας την καλή λειτουργία του οργανισμού με την σωστή λειτουργία του παχέος εντέρου και συγκεκριμένα με την μικροχλωρίδα του. Η δράση των πρεβιοτικών βασίζεται στην ανάπτυξη πάνω από το φυσιολογικό παθογόνων βακτηριδίων, που βρίσκονται στο έντερο ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την ανάπτυξη των Lactobacillus και Bifidobacterium τα οποία είναι ευεργετικά για το έντερο. Η ριβοφλαβίνη ανοίγει μία καινούρια σελίδα στη δράση των πρεβιοτικών.
Οι ερευνητές παρατήρησαν, ότι κατά την κρίση άγχους ενός ατόμου νιώθουμε κοιλιακό άλγος αυτό δεν είναι τυχαίο, διότι εκκρίνονται αναερόβια βακτήρια όπως F. prausnitzii ή Roseburia τα οποία αρχίζουν μία σειρά οξειδοαναγωγικών αντιδράσεων με αποτέλεσμα να δημιουργούν μεταβολή της συγκέντρωσης οξυγόνου στο έντερο γεγονός, που προκαλεί δυσλειτουργία του εντέρου, κοιλιακό άλγος και επηρεάζει το ενδοκρινικό, νευρικό και ανοσοποιητικό σύστημα.
Η ριβοφλαβίνη ή διαφορετικά βιταμίνη Β2, η παρουσία της δεσμεύει την ποσότητα των ελευθέρων ριζών στο παχύ έντερο και ευνοεί την παραγωγή αντιφλεγμονωδών πεπτιδίων τα οποία παράγονται κατά την διάρκεια του στρές και επηρεάζουν την συγκέντρωση της μικροχλωρίδα. Με τη ριβοφλαβίνη γίνεται η αρχή για νέες προβιοτικές τροφές, όπως βιταμίνες, πολυφαινόλες ή μέταλλα, ουσίες που αν και δεν παρέχουν ένα άμεσο υπόστρωμα για μικροβιακή ζύμωση, μπορεί επωφελώς να ρυθμίζουν την σύνθεση της μικροχλωρίδας του εντέρου με το να μεταβολίζουν και να αλλάξουν τη γαστρεντερική οξειδοαναγωγική κατάσταση. Η βιταμίνη β2 έχει παρουσιάσει εξίσου ικανοποιητικά αποτελέσματα και σε ασθένειες, που σχετίζονται με το έντερο όπως η νόσος του Crohn αλλά και στον καρκίνο του παχέος εντέρου όχι τόσο θεραπευτικά όσο υποστηρικτικά
