Η νέα τάση διατροφής: Διαλείπουσα νηστεία
Η διαλειπούσα νηστεία είναι περίοδοι προαιρετικής αποχής από το φαγητό και το ποτό, έχει ασκηθεί από τους λαούς της αρχαιότητας σε όλο τον κόσμο. Βιβλία για την εθνολογία και τη θρησκεία περιγράφουν μια αξιοσημείωτη ποικιλία των μορφών και πρακτικών νηστείας καθ ΄όλη την διάρκεια του έτους. Σήμερα αυτή η νέα τάση διατροφής υπόσχεται αποτοξίνωση και μακροζωία.
Διαλείπουσα νηστεία, είναι ένας ευρύς όρος, που περιλαμβάνει μια ποικιλία προγραμμάτων που χειρίζονται το χρονοδιάγραμμα του φαγητού, με τη χρήση βραχυπρόθεσμων νηστειών και σκοπό τη βελτίωση της σύστασης του σώματος και τη γενική υγεία. Η νηστεία αυτή προϋποθέτει αποχή από όλα τα είδη ζωικής πρωτεΐνης και του ποτού. Μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν, σχετικά με τη διαλείπουσα νηστεία, ώστε να διαπιστωθεί αν είναι αποτελεσματική στη βελτίωση της σύστασης του σώματος και των κλινικών δεικτών υγείας που συνδέονται με ασθένειες, χώρισαν την διάρκεια εφαρμογής από 3 έως 12 εβδομάδες διαπιστώνοντας ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση του σωματικού βάρους (≈3% -7%), του σωματικού λίπους (≈3-5.5 kg), της ολικής χοληστερόλης (≈10% -21%), και των τριγλυκερίδιων (≈14% -42%) σε ανθρώπους φυσιολογικού βάρους, υπέρβαροι και παχύσαρκοι. Παρόμοια αποτελέσματα βγήκαν και σε 12 έως 24 εβδομάδες νηστείας.
Αν και η νηστεία του Ραμαζανιού είναι υποχρεωτική για όλους τους μουσουλμάνους οι οποίοι απολαμβάνουν την πνευματική ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, το Κοράνι όπως και η χριστιανική θρησκεία, εξαιρεί εκείνους που είναι άρρωστοι, τις έγκυες γυναίκες, τις θηλάζουσες και τις γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση τους. Η νηστεία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη, ιδίως σε άτομα με διαβήτη καθώς μπορεί να αυξήσει τη συχνότητα της υπογλυκαιμίας, μαζί με την αφυδάτωση και τη θρόμβωση.
Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της διαλείπουσας νηστείας και τα πιθανά ευεργετικά αποτελέσματα του συνδυασμού νηστείας με άσκηση. Η νηστεία βοηθάει την απώλεια βάρους αλλά δεν αποτελεί δίαιτα, είναι διατροφικές συνήθειες που διέπουν τακτά χρονικά διαστήματα με εξαιρετικά κλινικά αποτελέσματα. Οι νηστείες αποτελούσαν από το παρελθόν μέχρι σήμερα σε όλες τις θρησκείες μέρος συγχώρεσης, ψυχικής και σωματικής ανάτασης, αλλά πρέπει να εφαρμόζεται με ιδιαίτερη προσοχή ειδικά στα παιδιά, τους αρρώστους, έγκυες και θηλάζουσες.
http://www.andjrnl.org/article/S2212-2672(15)00205-1/abstract
