Νέα στοιχεία για το συσχετισμό του περιορισμού των θερμίδων και της μακροζωίας
Πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα αποκαλύπτουν νέο μηχανισμό επέκτασης της διάρκειας ζωής που σχετίζεται με τη μεταβολική ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η πολυπλοκότητα της γήρανσης είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Ωστόσο, εκτός από τα ειδικά χαρακτηριστικά του ιστού, μια δομική και λειτουργική προοδευτική παρακμή ολόκληρου του οργανισμού που οδηγεί στο θάνατο, η οποία συχνά ακολουθείται από μια φάση χρόνιας νοσηρότητας, είναι αυτή που χαρακτηρίζει την κοινή διαδικασία των γηρατειών. Για το λόγο αυτό, ο ερευνητικός στόχος των επιστημόνων μεταφέρθηκε από την αναζήτηση στρατηγικών που θα μπορούσαν να επεκτείνουν απλά τη μακροζωία στην ανεύρεση άλλων που θα εξασφαλίζουν την υγιή γήρανση, η οποία όμως θα σχετίζεται με μεγαλύτερη διάρκεια μιας υγειούς ζωής. Η διαδικασία του να μεγαλώνουμε είναι εύπλαστη και μπορεί να διαμορφωθεί με πολλούς μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των διαιτητικών και γενετικών παρεμβάσεων. Μέχρι σήμερα, η πιο ισχυρή προσέγγιση που είναι αποτελεσματική στην αποφυγή των κυτταρικών δεικτών γήρανσης, είναι ο περιορισμός των θερμίδων (CR).
Η πρακτική του περιορισμού των θερμίδων, ειδικά η μείωση της πρόσληψής τους έως και 40% με παράλληλη βέλτιστη λήψη μικροθρεπτικών συστατικών, επιβραδύνει τη γήρανση στα περισσότερα είδη που έχουν δοκιμαστεί μέχρι σήμερα. Η επίδραση στη διάρκεια ζωής είναι πολύ μεγαλύτερη σε βραχύβια είδη από ό, τι στα μακρόβια, αλλά τα βραχυπρόθεσμα οφέλη για την υγεία είναι παρόμοια στα ποντίκια και στους ανθρώπους, παρόλο που οι ποντικοί ζουν έως 40% περισσότερο όταν περιορίζονται οι θερμίδες ενώ οι άνθρωποι όχι. Ένα συστατικό της ευεργετικής απόκρισης στον περιορισμό των θερμίδων είναι η μείωση της φλεγμονής, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό, δεδομένου του καίριου ρόλου που παίζει η χρόνια φλεγμονή στη διαδικασία της γήρανσης. Στις μεγαλύτερες ηλικίες το ανοσοποιητικό σύστημα πέφτει σε μια φλεγμονώδη, υπερβολικά ενεργή, αλλά αναποτελεσματική κατάσταση, έναν συνδυασμό καταστάσεων που είναι γνωστές ως φλεγμονή και ανοσοσκληρότητα. Αυτό διαταράσσει τη συντήρηση των ιστών και επιταχύνει την εξέλιξη όλων των πιο κοινών ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. Ο έλεγχος της φλεγμονής είναι ένας πολύ επιθυμητός στόχος για τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Διαβάστε και αυτό:
Τι τρώει η γηραιότερη γυναίκα του κόσμου;
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι ο θερμιδικός περιορισμός οδηγεί σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι η χρόνια φλεγμονή αυξάνεται με την ηλικία. Αλλά οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των δύο παρέμεινε ανεξερεύνητη. Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Cell Metabolism, οι ερευνητές στο Joslin Diabetes Center στην Αμερική αποκάλυψαν ένα νέο μηχανισμό επέκτασης της διάρκειας ζωής που συνδέει τον περιορισμό των θερμίδων με τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος. "Η τροποποίηση της ανοσολογικής δραστηριότητας είναι μια σημαντική πτυχή του περιορισμού της διατροφής", αναφέρει ο Keith Blackwell, MD, Ph.D., Διευθυντής Ερευνών και Αναλυτής στο Joslin, καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Harvard και κύριος συγγραφέας της ανάλυσης. "Είναι επίσης σημαντική για τη ρύθμιση της μακροζωίας και, σε αυτό το πλαίσιο, την αύξηση της διάρκειας ζωής."
Στην συγκεκριμένη έρευνα, ο Δρ Blackwell και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι ο θερμιδικός περιορισμός μειώνει τα επίπεδα της έμφυτης ανοσίας, περιορίζοντας τη δραστηριότητα μιας ρυθμιστικής πρωτεΐνης που ονομάζεται ρ38, προκαλώντας ένα φαινόμενο αλυσιδωτής αντίδρασης που τελειώνει σε μια μειωμένη ανοσοαπόκριση. Η εγγενής ανοσία δρα σαν φύλακας άγγελος του οργανισμού, φροντίζοντας τα ανεπιθύμητα βακτηρίδια ή τους ιούς. Εάν το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα επισημάνει κάτι, ενεργοποιεί μια οξεία ανοσοαπόκριση. Χρειαζόμαστε κάποιο βαθμό και των δύο ειδών για να παραμείνουμε υγιείς, αλλά ένα υπερδραστήριο εγγενές ανοσοποιητικό σύστημα - το οποίο είναι κάτι που συμβαίνει συχνότερα όσο μεγαλώνουμε – σημαίνει ύπαρξη σταθερής χαμηλής φλεγμονής, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μυριάδες προβλήματα υγείας.
Φωτεινή Πουρνάρα
Πηγή: joslin.org
