Θα μπορούσε η μεσογειακή διατροφή να προστατεύσει τα παιδιά από την ΔΕΠ-Υ;

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας ΔΕΠ-Υ είναι μια νευροαναπτυξιακή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη προσοχής, παρορμητική συμπεριφορά και υπερδραστηριότητα και αρκετά μεγάλο ποσοστό παιδιών νηπιακής έως και εφηβικής ηλικίας πάσχει από την συγκεκριμένη διαταραχή σε όλο τον κόσμο.  Σύμφωνα με μια πρόσφατη ισπανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics ένα διατροφικό πλάνο που απέχει από τη μεσογειακή διατροφή συνδέεται με την αύξηση του επιπολασμού της ΔΕΠ-Υ.  Η έρευνα αυτή παρακολούθησε την κατανάλωση τροφής, την πρόσληψη θρεπτικών συστατικών και τη σωματική δραστηριότητα 120 συμμετεχόντων (60 παιδιών και εφήβων που μόλις είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ και 60 άλλων που ταίριαζαν στην ηλικία και το φύλο) για τρεις εβδομάδες και οι επιστήμοντες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι και η διατροφή θα πρέπει να εξετάζεται παράλληλα με την ανάπτυξη και τη θεραπεία της ΔΕΠ-Υ.

Ενώ η αιτιολογία της ΔΕΠ-Υ είναι αμφισβητήσιμη, προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι διατροφικές ανεπάρκειες και τα ανθυγιεινά πρότυπα διατροφής συσχετίζονται με τη διάγνωση αυτής της διαταραχής. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχουν υπάρξει μελέτες για τη μεσογειακή διατροφή. Η  επικεφαλής της Ισπανικής πρόσφατης μελέτης María Izquierdo Pulido από τη Σχολή Φαρμακευτικής και Επιστήμης Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης επισημαίνει: "Η μεσογειακή διατροφή είναι μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή που παρέχει τα περισσότερα από τα θρεπτικά συστατικά στη σωστή τους αναλογία. Ωστόσο, ο ισπανικός πληθυσμός απομακρύνεται από αυτό το παραδοσιακό πρότυπο αυξάνοντας την κατανάλωση μεταποιημένων τροφίμων και ραφιναρισμένων σακχάρων, μειώνοντας παράλληλα την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, χάνοντας έτσι τα οφέλη της μεσογειακής διατροφής».

Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική σχέση μεταξύ της ΔΕΠ-Υ και της χαμηλής τήρησης της μεσογειακής δίαιτας, ακόμη και μετά την προσαρμογή διαφόρων μεταβλητών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σύγχυση, όπως ο ΔΜΣ, η φυσική δραστηριότητα, ο θηλασμός και τα επίπεδα γονικής εκπαίδευσης. Ίσως ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι όλες οι περιπτώσεις ήταν χωρίς φαρμακευτική αγωγή, καθώς ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορεί να επηρεάσουν τις επιλογές των τροφίμων ή να απαιτούν διατροφικές αλλαγές. Επιπλέον, η ομάδα εντόπισε υψηλότερο επιπολασμό της ΔΕΠ-Υ στα παιδιά που κατανάλωναν υψηλές ποσότητες γλυκών και ζαχαρούχων ποτών, αλλά χαμηλές ποσότητες λιπαρών ψαριών.

Ενώ χρειάζονται περαιτέρω έρευνες σχετικά με την αιτιότητα της ΔΕΠ-Υ και κατά πόσον ένα διατροφικό πλάνο θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη θεραπεία αυτής της διαταραχής, έχει αποδειχθεί η σχέση μεταξύ μιας κακής διατροφής και αυτής της κοινής ψυχολογικής κατάστασης στα παιδιά και τους εφήβους. Η καθιέρωση καλών διατροφικών συνηθειών βάζει από νωρίς το θεμέλιο ενός δια βίου μοντέλου για τη βελτιστοποίηση της υγείας και της ευεξίας. Η ΔΕΠ-Υ είναι διαταραχή που επηρεάζει τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες και αυτή η μελέτη δείχνει πώς η βελτίωση ενός συγκεκριμένου τρόπου διατροφής μπορεί να βελτιώσει και τη συνολική απόδοση.