Η αντιμετώπιση του μετατραυματικού στρες με διατροφή.

Τραυματικά γεγονότα όπως φυσικές καταστροφές ή δυστυχήματα, βιασμοί, κακοποίηση, τρομοκρατικές ενέργειες, μπορούν να συμβούν στον καθένα από εμάς. Σε κάθε τραυματικό γεγονός, θα λέγαμε ότι φυσιολογικοί άνθρωποι εκτίθενται σε μη φυσιολογικές καταστάσεις. 

Το Σύνδρομο του Μετατραυματικού Στρες, όταν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, δημιουργεί στο άτομο ψυχικό τραύμα. Το γεγονός αυτό μπορεί να αφορά στην πληροφόρηση του ατόμου από ένα απρόσμενο ή βίαιο θάνατο, τον σωματικό τραυματισμό, την απειλή θανάτου ή τον τραυματισμό που έχει συμβεί σε κάποιο μέλος της οικογένειας του ή σε άλλα κοντινά του πρόσωπα. Οι έντονες και επίμονες αντιδράσεις άγχους, που έχουν διάρκεια τουλάχιστον ένα μήνα μετά το τραυματικό γεγονός εξελίσσονται σε διαταραχή. Η συχνότητας της διαταραχής είναι περίπου το 9% στο γενικό πληθυσμό και εμφανίζεται σε διπλάσιο ποσοστό στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Η αντίδραση του ατόμου σε ένα τραυματικό γεγονός καθώς και η δυνατότητά του να ξεπεράσει και να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση είναι συνήθως συνάρτηση πολλών παραγόντων 

Οι αντιδράσεις άγχους μετά από τραυματικό γεγονός μπορεί να μοιάζουν υπερβολικές και προκαλούν έντονη ανησυχία, δεν εξελίσσονται όμως σε χρόνια προβλήματα και συνήθως υποχωρούν μετά από έξι με δεκαέξι μήνες. Αν οι αντιδράσεις αυτές συνυπάρχουν, είναι ιδιαίτερα επίμονες και έντονες και προκαλούν μεγάλη δυσφορία, το άτομο μπορεί να πάσχει από διαταραχή από οξύ στρες, η οποία διαρκεί έως και τέσσερις εβδομάδες. Εκτός από αυτές τις 2 διαταραχές, μετατραυματικού και οξέος στρες, υπάρχουν  και άλλες διαταραχές που συσχετίζονται με τραυματικά γεγονότα, όπως η κατάθλιψη, οι διαταραχές πρόσληψης τροφής, κατάχρηση ουσιών, διαταραχή πανικού και σεξουαλικές δυσλειτουργίες.

Η θεραπεία της μετατραυματικής από στρες διαταραχής, περιλαμβάνει το  συνδυασμό φαρμακοθεραπείας, υποστηρικτικής ψυχοθεραπείας, γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας και ψυχοεκπαίδευση. Σχετικά με  τη φαρμακοθεραπεία, η συνήθης προσέγγιση είναι η έναρξη με ένα αντικαταθλιπτικό το οποίο είναι αποτελεσματικό έναντι της ψυχικής αδράνειας και των άλλων συνοδών ενοχλημάτων. Παρατηρείται θετικό αποτέλεσμα στο 60%-70% των περιπτώσεων. Επιπλέον, τα αντικαταθλιπτικά δείχνουν θετικό αποτέλεσμα στο 60% έως 70% των περιπτώσεων που είναι σε ψυχοθεραπεία. 

Ωστόσο χωρίς να έχει αποτελέσματα θεραπείας μόνο με τη διατροφή αλλά συμβάλει σε πολύ μεγάλο βαθμό.   Επειδή ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση πίεσης ,  βοηθά η αυξημένη πρόσληψη λιπαρών οξέων Ωμέγα-3 που περιέχονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια (πέστροφα, ρέγκα, σολομός, κ.ά.). Οι ξηροί καρποί βοηθούν με τη βιταμίνη Β που περιέχουν, καθώς και τα ακόρεστα λίπη, όπως και μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Ε, η οποία καταπολεμά την οξειδωτική δράστη του στρες. Ως γνωστόν, ο οργανισμός υπό συνθήκες πίεσης παράγει πολλές ελεύθερες ρίζες με έντονη οξειδωτική δράση.

Για την αντιμετώπιση των διαταραχών σε μεταλλικά στοιχεία που προκαλεί το στρες, θα πρέπει να αποφεύγονται τρόφιμα με πολύ νάτριο, δηλαδή αλάτι, ενώ οι ελλείψεις σε κάλιο αναπληρώνονται με πατάτες, αβοκάντο και μπανάνες. Τέλος, το μαγνήσιο είναι το κλασικό μεταλλικό στοιχείο κατά του στρες. Σε περιόδους έντονης πίεσης ο οργανισμός χρειάζεται 500 mg ημερησίως. Επίσης, το μαγνήσιο βοηθά στις διαταραχές του ύπνου που προκαλούνται από το στρες.