Η αίσθηση κορεσμού δεν μας εμποδίζει να τρώμε περισσότερο
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η όρεξη δεν ελέγχεται από το ποσό των θερμίδων που καταναλώνονται και ότι οι διάφοροι διαφημιστικοί ισχυρισμοί από τις βιομηχανίες τροφίμων για προϊόντα που «θα μας κρατήσουν χορτάτους» ή «θα μειώσουν την όρεξή μας», θα μπορούσαν να είναι εντελώς ψευδείς.
Με τη μάστιγα της παχυσαρκίας σε άνοδο, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η βιομηχανία των τροφίμων προσπαθεί να κυκλοφορήσει προϊόντα που εξυπηρετούν εκείνους που θέλουν να χάσουν βάρος. Τα τρόφιμα αυτά, οι λεγόμενοι "καταστολείς της όρεξης", ισχυρίζονται ότι ελέγχουν την όρεξη για μεγάλο χρονικό διάστημα και με αυτό τον τρόπο, μας αναγκάζουν να φάμε λιγότερο καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Έρευνα διαπίστωσε όμως ότι υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι η καταστολή της όρεξης εμποδίζει τους ανθρώπους να τρώνε. Η μελέτη υποδηλώνει ότι μπορεί να μην έχει νόημα να ξοδεύουμε χρήματα για τροφές που υπόσχονται να σταματήσουν την πείνα επειδή, ούτως ή άλλως, θα τσιμπολογήσουμε το απόγευμα. Ο Bernard Corfe, από το Πανεπιστήμιο του Sheffield, εξέτασε δεκάδες προηγούμενες δημοσιεύσεις άλλων επιστημόνων που είχαν προσπαθήσει να βρουν μια σχέση μεταξύ της υποκειμενικής αξιολόγησης της όρεξης και μιας επακόλουθης κατανάλωσης θερμίδων και δεν βρήκε καμία σαφή σχέση. "Είναι αρκετά ανησυχητικό το ότι αυτές οι προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη στρατηγικών ενάντια στην παχυσαρκία", ανέφερε. "Ακούμε ισχυρισμούς όπως «χορτάτος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα». Μπορεί να αληθεύουν, τα συγκεκριμένα τρόφιμα μπορεί να σας κάνουν να αισθάνεστε έτσι. Αλλά δεν είναι ευεργετικά όσον αφορά την υποστήριξη της δίαιτας ».
Ο ίδιος και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Critical Reviews in Food Science and Nutrition επειδή μια προηγούμενη μελέτη τους είχε αποτύχει να δείξει κάποιο συσχετισμό. Όπως εξηγεί ο Corfe, "πριν από δύο χρόνια είχαμε μια ταλαντούχα ερευνήτρια στο εργαστήριό μας, η οποία δοκίμαζε εάν τα ωμέγα 3 μπορεί να επηρεάσουν την όρεξη. Έλεγξε τη διατροφική πρόσληψη, έδωσε στους συμμετέχοντες ωμέγα 3, σημείωσε τα δεδομένα για την όρεξή τους και μέτρησε αυτό που κατανάλωσαν αργότερα. Βρήκε λοιπόν ότι όντως υπήρχε αντίκτυπος στην όρεξη, αλλά δεν σημειώθηκε καμία αλλαγή στην πρόσληψη ενέργειας. Τότε θεωρήσαμε ότι ήταν απλά ένα κακά σχεδιασμένο πείραμα."
Έτσι, η ομάδα του εξέτασε τα δημοσιευμένα μεταξύ του1999 και του 2015 στοιχεία και παρατήρησαν ότι, σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις, δεν υπήρχε σχέση μεταξύ των επιπέδων της όρεξης και της πρόσληψης θερμίδων, ενώ σε πολλές από τις άλλες η σχέση ήταν οριακή. Η μελέτη δεν μπόρεσε να εκτιμήσει γιατί συνέβαινε αυτό αλλά ο Corfe θεωρεί ότι μπορεί απλά να υπάρχουν «υπερβολικοί πειρασμοί» και ότι «η έλλειψη πείνας δεν αρκεί από μόνη της για να τους παρακάμψει». Πρότεινε, ως παράδειγμα, να σκεφτούμε τη συμπεριφορά μας την ημέρα των Χριστουγέννων που μπορεί να έχουμε φάει πάρα πολύ αλλά, τελικά, δεν θα αρνηθούμε το κάτι παραπάνω που θα μας προσφερθεί.
Φωτεινή Πουρνάρα
