Εσείς ξέρετε τη διαφορά του χυμού μήλου από τον μηλίτη;
Υπάρχει αρκετή σύγχυση σχετικά με το είναι ακριβώς ο μηλίτης και ποια είναι η διαφορά του από το χυμό μήλου. Αυτό συμβαίνει εν μέρει επειδή η διαφορά τους μπορεί να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή, ακόμη και από χώρα σε χώρα. Παρακάτω θα σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε τις βασικές διαφορές τους ώστε να γνωρίζετε τι να επιλέξετε κάθε φορά.
Ο χυμός μήλου και ο μηλίτης είναι βασικά το ίδιο πράγμα εκτός από το ότι ο μηλίτης είναι πιο πυκνός επειδή περιέχει περισσότερο πολτό και ιζήματα. Συνήθως, ο χυμός μήλων περιέχει επιπλέον σάκχαρα. Και οι δύο φτιάχνονται από μήλα τα οποία αφού αφαιρεθούν τα κουκούτσια, ψιλοκόβονται και πολτοποιούνται για να εξαχθούν οι χυμοί τους. Στην περίπτωση του χυμού μήλου, αυτή η πούλπα διηθείται και ο χυμός αναμειγνύεται με συντηρητικά και γλυκαντικά. Ο μηλίτης έχει πιο περίπλοκη, ελαφρώς πικρή γεύση σε σύγκριση με το χυμό μήλου. Τόσο ο μηλίτης όσο και οι χυμοί συνήθως υποβάλλονται σε διαδικασία παστερίωσης για να είναι πιο ασφαλείς για κατανάλωση.
Ο μηλίτης, αγαπημένο αμερικάνικο και εγγλέζικο ποτό, είναι ωμός χυμός μήλου που παρασκευάζεται από στυμμένα με πίεση μήλα που δεν έχουν περάσει από φίλτρο για να απομακρυνθεί ο πολτός ή τα ιζήματα. Είναι αδιαφανής και εξαιρετικά ευαίσθητος και σε πολλές περιοχές πωλείται μόνο σε αγροκτήματα και όχι στα παντοπωλεία ή τα super market. Ο χυμός μήλου, από την άλλη πλευρά, έχει φιλτραριστεί προσεκτικά και έχει παστεριωθεί για να έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Υπάρχουν δύο τύποι μηλίτη ο απλός μηλίτης και ο αλκοολούχος ο οποίος έχει υποστεί ζύμωση (hard cider). Πολλοί συνηθίζουν να πίνουν ζεστό τον μηλίτη, ενισχυμένο με κανέλα, μοσχοκάρυδο, φλούδα πορτοκαλιού και τζίντζερ. Η περιεκτικότητά του σε οινόπνευμα ποικίλει από 1% μέχρι 8%. Οι καλύτερης ποιότητας μηλίτες έχουν έντονη γεύση και σκούρο χρώμα, σε αντίθεση με τους μηλίτες μαζικής παραγωγής που έχουν χρώμα παρόμοιο με την ξανθιά μπίρα. Δημοφιλής είναι επίσης και ο ανθρακούχος μηλίτης ενώ υπάρχουν και cider που γίνονται από άλλα φρούτα. Στην Μεγάλη Βρετανία ο μηλίτης πρέπει να προέρχεται από τουλάχιστον 35% χυμό μήλων φρέσκο ή συμπυκνωμένο, ενώ στη Γαλλία πρέπει να παρασκευάζεται αποκλειστικά από μήλα. Στις ΗΠΑ, το κατώτατο όριο είναι 50%. Όλα τα μήλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον μηλίτη αλλά υπάρχουν ποικιλίες που καλλιεργούνται αποκλειστικά για την παραγωγή μηλίτη καθώς έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: όταν συνθλίβονται δεν δημιουργούν πουρέ, είναι πιο μαλακά και έχουν περισσότερους χυμούς απ τα κοινά μήλα, και έχουν περισσότερα σάκχαρα, υψηλές τανίνες και λιγότερη οξύτητα.
Ο χυμός μήλων παρασκευάζεται τις περισσότερες φορές για να διανέμεται εμπορικά και για το λόγο αυτό πρέπει να παστεριώνεται ώστε να πληροί τα πρότυπα. Κατά την παστερίωση βράζει σε πολύ υψηλή θερμοκρασία και στη συνέχεια ψύχεται γρήγορα πριν εμφιαλωθεί. Αυτή η διαδικασία διατηρεί το χυμό πιο φρέσκο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εμποδίζοντας την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Όπως και ο μηλίτης, υπάρχουν δύο τύποι χυμού μήλου, ο συμπυκνωμένος και ο μη. Ο συμπυκνωμένος έχει περάσει από διάφορες διεργασίες. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να προσέξουμε είναι η προσθήκη ζάχαρης καθώς, όπως γνωρίζουμε, οι μεγάλες ποσότητες ζάχαρης είναι επιβλαβείς για την υγεία. Ο χυμός μήλων που δεν προέρχεται από συμπυκνωμένα φρούτα παρότι είναι συνήθως πιο ακριβός, έχει πιο φρέσκια γεύση και περισσότερα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά.
