Οι κίνδυνοι που κρύβει το σούσι
Το σούσι στον ανατολικό κόσμο αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα πιάτα και ολοένα κερδίζει έδαφος και στον δυτικό κόσμο, έχοντας κύριο συστατικό το ωμό ψάρι. Το σούσι δεν είναι το μόνο πιάτο που χρησιμοποιεί το ψάρι ωμό αλλά και μια πληθώρα άλλων πιάτων, όπως το σασίμι από την Ιαπωνία, το Καρπάτσιο από την Ιταλία και άλλα πιάτα από την Αμερική και την Νορβηγία.
Τα οφέλη του ωμού ψαριού είναι πολλά αλλά αξίζει να το ρισκάρει κανείς μιας και οι κίνδυνοι που υπάρχουν είναι πολλοί. Τα ψάρια φιλοξενούν πολλά παράσιτα, οργανισμοί οι οποίοι αδυνατούν να επιβιώσουν μόνοι και εγκαθίστανται σε άλλους οργανισμούς προκειμένου να επιβιώσουν. Οι παρασιτικές μολύνσεις στους ανθρώπους είναι ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας σε πολλές τροπικές χώρες. Πολλά από αυτά μεταδίδονται από μολυσμένο πόσιμο νερό ή κακώς μαγειρεμένο φαγητό, συμπεριλαμβανομένου του ωμού ψαριού, ενώ κάποιες από αυτές προκαλούν χρόνιες παθήσεις και τις περισσότερες φορές τις αντιλαμβάνεται κανείς μετά από χρόνια αφού έχουν προκληθεί ανεπανόρθωτες βλάβες κυρίως στο συκώτι και στο έντερο.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ψάρι μαγειρεύεται είναι ο κίνδυνος τροφικής δηλητηρίασης . Τα κύρια συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης περιλαμβάνουν στομαχικές διαταραχές, ναυτία, εμετό και διάρροια. Δυνητικά επιβλαβή βακτήρια ανιχνεύονται σε ωμό ψάρι περιλαμβάνουν Listeria ,Vibrio , Clostridium και Salmonella. Ωστόσο, για τους υγιείς ανθρώπους, ο κίνδυνος τροφικής δηλητηρίασης από την κατανάλωση ωμού ψαριού είναι γενικά μικρή. Τα άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι ηλικιωμένοι, τα μικρά παιδιά και ασθενείς με HIV, είναι πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις, καθώς και οι έγκυες που το βακτήριο της λιστέριας προκαλεί μέχρι και θάνατο του εμβρύου. Αυτές οι ομάδες υψηλού κινδύνου θα πρέπει να αποφεύγουν το ωμό κρέας και τα ψάρια.
Ωμά ψάρια μπορεί να περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες ρύπων σύμφωνα με μελέτες όχι μόνο βιομηχανικών αποβλήτων αλλά και ιχθυοτροφών και τοξικών βαρέων μετάλλων όπως ο υδράργυρος. Υψηλή πρόσληψη αυτών των ρύπων έχει συσχετισθεί με χρόνιες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και του διαβήτη τύπου 2.
Ο τρόπος μαγειρέματος σύμφωνα με έρευνες των μελετητών μειώνει τόσο τα επίπεδα των ρύπων, ίσως εξαιτίας της απώλεια λίπους όπου συνηθίζουν να συσσωρεύονται, αλλά και το ψήσιμο και η σωστή συντήρηση στην κατάψυξη αμέσως μετά την ψαριά ελαχιστοποιεί τα ποσοστά των παράσιτων και των βακτηριδίων κάνοντας τα ψάρια ασφαλή για κατανάλωση.
