Μια ορμόνη του εντέρου κάνει τις μυρωδιές των τροφίμων ακαταμάχητες
Σας είναι δύσκολο να αντισταθείτε σε δελεαστικές μυρωδιές και στη θέα απολαυστικών φαγητών; Για όλα ευθύνεται η γκρελίνη, η ορμόνη που μας δημιουργεί το αίσθημα της πείνας, και είναι αυτή που κάνει το φαγητό και τις διάφορες μυρωδιές των τροφίμων, ακαταμάχητα ελκυστικές, συμβάλλοντας στην υπερκατανάλωση τροφής.
Νέα έρευνα από το Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ και το Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου McGill που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Cell Reports, ρίχνει φως στις αιτίες για όλα αυτά και διαπιστώνει ότι η απόκριση της πείνας μας οφείλεται σε μια ορμόνη που βρίσκεται στο στομάχι και κάνει κάποιους από εμάς πιο ευάλωτους σε νόστιμες μυρωδιές τροφίμων, ενθαρρύνοντας την υπερκατανάλωση τροφής και την παχυσαρκία. Η ορμόνη, γνωστή ως γκρελίνη, βρέθηκε να ελέγχει το πόσο ο εγκέφαλος συνδέει την ανταμοιβή με τις οσμές των τροφίμων, δημιουργώντας μια γενετική υπερευαισθησία στις εικόνες και τις μυρωδιές που σχετίζονται με τα τρόφιμα.
Η γκρελίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από τα κύτταρα στην επένδυση του στομάχου όταν είναι άδειο. Διεγείρει άμεσα το κέντρο της όρεξης στον εγκέφαλο για να προκαλέσει πείνα και λιγούρες που μας ενθαρρύνουν να φάμε πολύ. Η νέα έρευνα βοηθά να εξηγηθεί πώς η ορμόνη αυτή καθιστά δύσκολο το να αντισταθούμε στο θέαμα και τη μυρωδιά του φαγητού. Η γκρελίνη είναι γνωστό ότι αλληλεπιδρά με την ντοπαμίνη, μια χημική ουσία του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην απόκριση ανταμοιβής και μας κάνει να αισθανόμαστε καλά. Φαίνεται πλέον ότι η γκρελίνη παίζει σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος συνδέει την ανταμοιβή με τις οσμές των τροφίμων και αυξάνει την ευχαρίστηση που συνδέεται με τις αντίστοιχες εικόνες.
Οι άνθρωποι που αγωνίζονται να χάσουν βάρος έχουν συχνά αυξημένη ευαισθησία στις εικόνες που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τις μυρωδιές που τους ωθούν στην υπερκατανάλωση. Η έγχυση γκρελίνης στην κυκλοφορία του αίματος ομάδας εθελοντών από τους ερευνητές έδειξε ότι μπορεί να αυξήσει την ποσότητα τροφής που κατανάλωσαν κατά 28%. Μόλις αρχίζουμε να τρώμε, τα επίπεδα γκρελίνης αρχίζουν να πέφτουν. Αυτή η μείωση συνδέεται με την αύξηση των επιπέδων ινσουλίνης και πρόσφατα αναγνωρίστηκε ότι η γκρελίνη μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του μεταβολισμού της γλυκόζης και να διαδραματίσει ρόλο στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2.
Φωτεινή Πουρνάρα
