Ψάρια και θαλασσινά στην εγκυμοσύνη: τι είναι ασφαλές για κατανάλωση

Το ψάρι είναι μια εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης, απαραίτητη για την ομαλή ανάπτυξη ιστών, όπως η μήτρα και ο πλακούντας, καθώς και για την ανάπτυξη του εμβρύου. Είναι πλούσια σε ω3 λιπαρά που είναι σημαντικά για την ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, των οφθαλμών και του εγκεφάλου του μωρού, πριν και μετά τη γέννησή του, καθώς και του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, οι πέστροφες, οι ρέγκες, οι αντσούγιες και οι σαρδέλες είναι πλούσια σε ω3 λιπαρά. Τα βρίσκουμε και σε κατεψυγμένα ψάρια, καθώς και σε κονσερβοποιημένα. Είναι όμως ευεργετικά και για την έγκυο αφού, η κατανάλωση 2 περίπου μερίδων ψαριού (340 γρ συνολικά) σε εβδομαδιαία βάση επηρεάζει θετικά την ψυχολογία των μελλουσών μαμάδων, αποτρέποντας τα συμπτώματα κατάθλιψης. Τα ψάρια και θαλασσινά παρέχουν επίσης  υψηλής βιολογικής αξίας βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία, όπως βιταμίνη D, ιώδιο και σελήνιο, σίδηρο και ψευδάργυρο που συμμετέχει σε πληθώρα αντιδράσεων του μεταβολισμού και στη σύνθεση του DNA. 

Οι ειδικοί διευκρινίζουν ότι εκτός από το όφελος, οι έγκυες πρέπει να γνωρίζουν και τους δυνητικούς κινδύνους από την κατανάλωση ψαριών. Ο επικίνδυνος υδράργυρος που συσσωρεύεται στο σώμα των ψαριών μέσω της τροφής των σε μολυσμένων νερά, αποτελεί ουσία που μπορεί να βλάψει το αναπτυσσόμενο νευρικό σύστημα ενός αγέννητου μωρού ή ενός βρέφους και μικρού παιδιού. Αυτό δεν ισχύει για όλα τα ψάρια αφού παίζει σημαντικό ρόλο το είδος της διατροφής τους καθώς και η ποσότητα του υδραργύρου που συσσωρεύουν στο σύνολο της ζωής τους.

Σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, δεν θα πρέπει να καταναλώνονται ο γαλέος, ο ξιφίας, το βασιλικό σκουμπρί, η παλαμίδα, o λευκός μπακαλιάρος και ο καρχαρίας, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδράργυρο. Όσον αφορά στον τόνο, όλα τα είδη μπορούν να καταναλωθούν, με εξαίρεση τον μακρύπτερο τόνο, το τονάκι και το steak τόνου, των οποίων η κατανάλωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 180γρ. την εβδομάδα. Στη εγκυμοσύνη πρέπει να αποφεύγονται τα ωμά και καπνιστά θαλασσινά, όπως το σούσι και τα οστρακοειδή που δεν έχουν μαγειρευτεί.

Ο βασικός λόγος είναι πως μπορεί να περιέχουν λιστέρια, ένα παθογόνο βακτήριο. Καλό είναι επίσης να αποφεύγονται τα στρείδια που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε κάδμιο. 

Πρέπει να επιλέγουμε κατανάλωση «επώνυμων», σωστά συσκευασμένων και επεξεργασμένων ψαριών από αξιόπιστους προμηθευτές που ελέγχουν τα στοιχεία αυτά βάσει της νομοθεσίας. Επίσης η αλίευση σε καθαρά νερά, η λογική της αειφορίας στην αλιεία που ορίζεται από διεθνείς κανόνες κλπ. αποτελούν επιπλέον μέσα προστασίας τα οποία μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των προϊόντων. Στα ελληνικά νερά αλιεύονται μικρά ψάρια (αθερίνα, μαρίδα, γαύρος, σαρδέλα, μικρά αφρόψαρα) τα οποία είναι ασφαλή και πολύ υγιεινά - τρώγοντάς τα μάλιστα με τα κόκκαλα εξασφαλίζουμε στον οργανισμό μας, εκτός των άλλων, πολύτιμη ποσότητα ασβεστίου. Αλλά και τα μεγαλύτερα ψάρια, η τσιπούρα, ο σαργός, τα λυθρίνια και ένα σωρό άλλα που αφθονούν στις θάλασσές μας, αποτελούν μια απολύτως υγιεινή επιλογή.