Η φραγκοσυκιά και οι θεραπευτικές της ιδιότητες
Με καταγωγή από το Μεξικό, η φραγκοσυκιά είναι ένα πανάρχαιο είδος κάκτου που εδώ και καιρό έχει εξημερωθεί και αποτελεί σημαντικό πόρο στον τομέα των γεωργικών οικονομιών των καλλιεργειών σε όλες τις άνυδρες και ημιάνυδρες περιοχές του κόσμου.
Είναι από τα λίγα φυτά που μπορούν να αξιοποιηθούν εξ’ ολοκλήρου καθώς τόσο το ίδιο το φυτό όσο και οι καρποί και τα άνθη του χρησιμοποιούνται σαν προληπτικά και θεραπευτικά μέσα για διάφορες παθήσεις του ανθρώπινου οργανισμού.
Τα φραγκόσυκα έχουν μεγάλη θρεπτική αξία εξαιτίας των μακροθρεπτικών συστατικών που περιέχουν. Ένα φλιτζάνι φραγκόσυκο, περίπου ενάμιση φρούτο (150 γρ.), περιέχει 10 γρ. υδατάνθρακες και 5,4 γρ. φυτικές ίνες. Περιέχει επίσης 1 γρ. πρωτεΐνης και λιγότερο από ένα γρ. λίπους. Μια μερίδα φραγκόσυκο 150 γρ. παρέχει το 14% και 21% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε φυτικές ίνες στους άντρες και τις γυναίκες αντίστοιχα.
Κάθε μερίδα φραγκόσυκου 150 γρ. παρέχει μικρές ποσότητες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β (2-5% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης) και σημαντικές ποσότητες σε βιταμίνη C (21 mg) που αποτελεί το 35% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.
Το φραγκόσυκο έχει εντυπωσιακά μεγάλη περιεκτικότητα σε χαλκό, κάλιο, ασβέστιο και ειδικά μαγνήσιο. Μια μερίδα φραγκόσυκο 150 γρ. παρέχει 6%, 8%, 9% και 32% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε χαλκό, κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο αντίστοιχα.
Αποτελεί ισχυρό αντιφλεγμονώδες. Χρησιμοποιείται σαν κατάπλασμα για τη θεραπεία των αποστημάτων, τη διόγκωση της σπλήνας, την ελονοσία, τους μώλωπες και την περιποίηση των τραυμάτων, για τη θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας και της παχυσαρκίας. Έχει αντιδιαβητικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται επίσης κατά της υπερτροφίας του προστάτη, κατά της χοληστερόλης, κατά της φλεβίτιδας, κατά διαφόρων πνευμονικών παθήσεων. Αποτελεί παράγοντα για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών καρκίνου (μαστού, προστάτη, στομάχου, πνευμόνων, παγκρέατος) λόγω των φλαβονοειδών που περιέχει. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα άνθη και τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως διουρητικά, αντισπασμωδικά, αντιδιαρροϊκά, αιμολυτικά, καθώς για την καταπολέμηση της ψαμμίασης (άμμος στα νεφρών) και της νεφρίτιδας.
