Tourtière, η χριστουγεννιάτικη κρεατόπιτα από τον Καναδά

Ένα από τα ομορφότερα πράγματα των εορτών είναι ότι υπάρχουν τόσα νόστιμα φαγητά που έρχονται στο προσκήνιο αυτή την περίοδο του χρόνου και κάθε γωνιά της γης γιορτάζει τα Χριστούγεννα με τις δικές τις σπεσιαλιτέ. Για τους γαλλόφωνους κατοίκους του Καναδά αλλά και της Νέας Αγγλίας, αυτή η σπεσιαλιτέ είναι η tourtière, μια πικάντικη κρεατόπιτα που σερβίρεται παραδοσιακά στο δείπνο της Παραμονής των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς. Πρόκειται για μια πίτα που μαζί με τη σούπα, αποτελούν ένα από τα πρώτα εδέσματα που γνώρισε η ανθρωπότητα. Γαστρονομικές ενδείξεις της αρχαιότητας βρέθηκαν με τη μορφή τριών συνταγών που χρονολογούνται πίσω στα 1600 π.Χ.  Ήταν γραμμένες πάνω σε κομμάτια πηλού στην Μεσοποταμία. Μία από αυτές που είναι γνωστή ως «πίτα με μικρά πουλιά» (small fowl pie) περιείχε τα ίδια βασικά συστατικά με την σημερινή tourtière:  κάποιο είδος κρεάτινης γέμισης ανάμεσα σε δύο φύλλα ζύμης. Ήταν το αγαπημένο πιάτο των βασιλιάδων της εποχής. Αιώνες αργότερα, το 400μ.Χ., η Patina μια διαφορετική πίτα tourtière καταγράφεται από τον φημισμένο Ρωμαίο ευγενή Aπίκιο. Υπήρχε ένα βαθύ καλούπι μέσα στο οποίο έβαζαν το κάτω φύλλο της ζύμης, το γέμιζαν με διάφορα είδη κρεάτων και το έκλειναν με άλλο ένα φύλλο κρούστας. Ο Μεσαίωνας υπήρξε η χρυσή εποχή της κρεατόπιτας αλλά και όλων γενικότερα των πιτών. Έχοντας επηρεαστεί διαδοχικά από τις γαστρονομικές παραδόσεις των Γάλλων και των Εγγλέζων, η συνταγή έφθασε μέχρι την Αμερική με διάφορους τρόπους και χάρις σε αυτές ακριβώς τις επιρροές, δημιουργήθηκε μια εντελώς καινούργια γαστρονομική κληρονομιά.

Οι γνώμες για την προέλευση της tourtière διίστανται.  Κάποιοι θεωρούν ότι πήρε το όνομά της από τα ονομαζόμενα “tourtes” ή “tourterelles”  ένα είδος άγριων περιστεριών που έχει πια εκλείψει και τα οποία επειδή έτρωγαν το σιτάρι των κατοίκων, τα κυνηγούσαν.  Τα μαγείρευαν και έβαζαν μέσα στις πίτες και όταν εξέλειψαν, οι άποικοι τα αντικατέστησαν με κυνήγι ή χοιρινό . Άλλοι, πιστεύουν ότι πήρε το όνομά της από το βαθύ κεραμικό μαγειρικό σκεύος που χρησιμοποιούσαν στην παρασκευή της.  Όλοι πάντως συμφωνούν ότι από το 1611 και μετά, η λέξη  tourtière περιέγραφε την συγκεκριμένη πίτα που είχε ψηθεί σε αυτό το  ειδικό σκεύος.

Δεν υπάρχει μια μόνο «σωστή» συνταγή για την tourtière.  Το κρέας που θα χρησιμοποιηθεί, εξαρτάται συχνά από το τι διαθέτει η κάθε περιοχή. Συνήθως βάζουν κιμά από χοιρινό ή μοσχάρι και προσθέτουν και λίγο κρέας από κυνήγι για νοστιμιά. Ένα πράγμα παραμένει σταθερό σε όλες τις εκδοχές των συνταγών και αυτό είναι τα μπαχαρικά.  Κανέλλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, φασκόμηλο, δενδρολίβανο και θυμάρι δίνουν στην πίτα τη ξεχωριστή γιορτινή γεύση.