Μελετώντας τους νευρώνες που κατευθύνουν την όρεξή μας για τα αλμυρά
Όποιος έχει υποκύψει σε μια μεγάλη μερίδα πατατάκια, ποπ κορν ή τηγανητές πατάτες ξέρει ότι δύσκολα αντιστέκεται κανείς στη λαχτάρα για αλάτι.
Το αλάτι είναι απαραίτητο για τα υγρά του σώματός μας αλλά και την καλή λειτουργία των μυών και των νεύρων. Μάλλον γι’ αυτό η ανθρώπινη εξέλιξη έφερε και την απόλαυση της γεύσης του. Ο οργανισμός χρησιμοποιεί το νάτριο για να διατηρήσει τα επίπεδα των υγρών του. Μια ισορροπία υγρών και νατρίου είναι σημαντική για την υγεία της καρδιάς, του ήπατος και των νεφρών. Ρυθμίζει επίσης τα υγρά του αίματος και αποτρέπει τη χαμηλή αρτηριακή πίεση.
Διαβάστε επίσης:
Συμβουλές για μια διατροφή με λιγότερο αλάτι
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) ταυτοποίησαν τους νευρώνες που έκαναν τον εγκέφαλο των εργαστηριακών ποντικών να ποθεί το αλάτι, κάτι που θεωρείται ότι μπορεί να χρησιμεύσει στη ρύθμιση της αντίστοιχης επιθυμίας των ανθρώπων για νάτριο. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.
Το νάτριο, ένα ιόν που βρίσκεται στο επιτραπέζιο αλάτι, παίζει όπως προαναφέραμε έναν κρίσιμο ρόλο σε διάφορες λειτουργίες του σώματος. Ωστόσο, η κατανάλωση υπερβολικού αλατιού έχει πιθανούς κινδύνους για την υγεία και μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακές και γνωστικές διαταραχές. Σε κάθε ζωικό είδος, ο οργανισμός ρυθμίζει αυστηρά και διατηρεί σταθερά τα επίπεδα του νατρίου. Επειδή τα ζώα δεν μπορούν να δημιουργήσουν μεταβολικά το νάτριο, τα ιόντα πρέπει να απορροφηθούν από εξωτερικές πηγές τροφής.
Διαβάστε και αυτό:
Τροφές που μας κάνουν να... πεινάμε!
Όταν ο οργανισμός έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί συγκεκριμένα σήματα όρεξης που οδηγούν στην κατανάλωση αλατιού. Αν και οι μηχανισμοί αυτών των σημάτων δεν είναι πλήρως κατανοητοί, οι ερευνητές του Caltech ανακάλυψαν ένα μικρό πληθυσμό νευρώνων στο πίσω τμήμα του εγκεφάλου των ποντικιών που ελέγχει τη λαχτάρα για κατανάλωση νατρίου. Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε γενετικά εργαλεία για να χειριστεί τη δραστηριότητα αυτών των νευρώνων ώστε να μπορούν να διεγερθούν με το φως. Παρατήρησαν ότι η τεχνητή διέγερση αυτών των νευρώνων έκανε τα ποντίκια να γλείφουν επανειλημμένα ένα κομμάτι ορυκτού αλατιού, ακόμη και όταν το σώμα τους είχε τελείως κορεστεί από το νάτριο.
"Η επιθυμία για κατανάλωση αλατιού είναι ο τρόπος που ο οργανισμός σας λέει ότι το επίπεδο του νατρίου του είναι χαμηλό", δήλωσαν οι ερευνητές. "Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ακόμη και μόνο η γεύση του νατρίου είναι αρκετή για να μειώσει τη δραστηριότητα των νευρώνων της όρεξης-για αλάτι, πράγμα που σημαίνει ότι τα αισθητήρια συστήματα, όπως η γεύση, έχουν πολύ πιο σημαντική δράση στη ρύθμιση των λειτουργιών του σώματος από το να μεταφέρουν απλώς εξωτερικές πληροφορίες στον εγκέφαλο", πρόσθεσαν.
Στο μέλλον, η ομάδα θα εξετάσει πώς οι νευρώνες της όρεξης για νάτριο διαμορφώνονται με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με προβλήματα υγείας να καταναλώνουν λιγότερο αλάτι στη διατροφή τους.
Διαβάστε:
Τα αλμυρά φαγητά μας κάνουν να πεινάμε περισσότερο παρά να διψάμε
Φωτεινή Πουρνάρα